Band 38 des Eimmart-Nachlasses



Tabula Magna Ascensionum rectar: ad singula gradd: Eclipt: minuta, per totum Circulum expansa

 

  • Blatt 1: Usus Tabb. Declinationis puncdti Eclipticae et Ascensionum rectarum.
    Ex observatione altitudinis Solis meridianae datur ejusd. declinatio, subtracta minimum? altitudine aequatoris loci observationis, ab altitudine Solis meridiana, si fuerit ni semisphaerio boreali, vel addita, si fuerit in australi; Et per hanc in Tab. Declin. Minute scet? Long: Solis; , qua obtenta dabitur, quoy? Ejusd. Solis vel puncti Eclipticae asc. r. Quaerendo in Tab. Asc. Datum punctum Eclipt. Cui lateraliter adheret ascens recta quodsita. Porro his acquisitis longitudinem et latit: fixae sich investigandis.
    Si per automaton correctum numertur tempus a Solis meridiano usq; ad appulsum fixae ad meridianum, dabitur ejusdem fixae a Solis differentia ascensionalis, qua addita asc. r. Solis ejusd. Diei, cognoscetur, si minor fuerit gradib. 360, ascensio recta stellae, si vero circulum excßerit, residuum erit asc. Recta.
    Postmodum per 1. Cap. 12 Lib. 6 Almag. novi Riccioli operaberis.
    Confer Exemplum pro inquisitione long. Et lat. Fixae in ore Pegase
  • Blatt 2: Tabula magna Ascensionum rectarum ad singula Graduum Eclipticae minuta expansa, ad obliquitatem max. 23.31.10 (Si vero sit angulus obl. Max. 23.30.0 qualem ex postremis optmis observationibus elicio, et habenda ratio limitatae altidud. Solis per suppositam parallax: horzont: 15'' a dantur perpetuo ascensioni rectem 15 vel 10 sec. Constructa et supputata G.C.E.
  • Blatt 3-92: Es folgen die eigentlichen Tafeln von 0 bis 359 Grad


Zurück zur Seite Die Einzelbände des Eimmart-Nachlasses

Zurück zur Übersichtsseite Der Nachlass von Georg Christoph Eimmart in St. Petersburg